Osmanlı İmparatorluğu döneminde oldukça popüler bir içecek olan salep, padişahın kuvvet macununa da katılırdı. Orta Doğu’ya özgü salepin Avrupa’da yaygınlaşması ise kahve ve çayın yükselişinden çok daha önceye dayanır. Salep, İngiltere ve Almanya’da kahve içilen kafelerin alternatif içeceği olmuştur. İngiltere de “saloop” adı ile de bilinen içecek, 17. ve 18. yüzyıllarda salep tozunun su eklenerek koyu bir kıvam verilmesi ve portakal çiçeği ya da gül suyu İle tatlandırılması ile hazırlanırdı. İngiltere’nin salep dükkanlarında kahveden çok önce salep, tereyağlı ekmekle birlikte tüketiliyordu. Bu yüzyıllarda İngiltere’de yetişen orkide kökleri Türklerin kullandığı Anadolu orkidesi yerine kullanılmıştır.
Osmanlı İmparatorluğu döneminde padişahın kuvvet macununa bin bir baharatın yanında, bünyeye birçok faydası dokunan salep de katılırdı. Salep hazmı kolaylaştırıp mideyi rahatlatan, kış günlerinde vücudu ısıtan ve direnç veren oldukça şifalı bir içecektir. Aynı zamanda salep içeceğinin ham maddesi antik tıp kitaplarında da yer alır. İbn-i Sina tarafından tarif edilen “Filozoflar Macunu”nun içeriğinde salebin önemli bir yeri vardır. Salep meşhur Maraş dondurmasının da önemli bir bileşenidir. Bu sebeptendir ki Kahramanmaraş’ın bu ünlü dondurması içinde “padişah macunu var!” diyerek satılırdı. Dondurmanın yapılışında keçi sütü, salep ve şeker kullanılırdı. Salep, Maraş dondurmasına o meşhur katılığını, esnekliğini ve lezzetini veren yegane maddedir.
Orkidelerinin en yaygın bulunduğu bölgeler Kuzey Anadolu’da Kastamonu, Güney Anadolu’da Muğla, Antalya, Silifke, Güneydoğu’ da Maraş, Malatya, Adıyaman, Doğu’da ise Bitlis, Van ve Muş’tur. Kışın masalarımıza gelen lezzeti damaklarımızı tatlandıran, sıcaklığı içimizi ısıtan salep ülkemizin verimli topraklarında yetişen 10 değişik cinse ait 38 farklı türdeki orkide bitkisinden elde edilir.
