Vicdan ve merhametimizi kullanıp biraz düşünmüş olsak sokak hayvanlarının insanlardan İstediği Çok şey Yok.Biraz sevgi, bir kap su, bir parça ekmek onlar için ihtiyaç. Çevremizde gördüğümüz hayvanlar insanlar tarafından sahiplenilmek istiyor. Dünyaya geliş sebepleri bu. İnsanlara sadık olmaları, korumaları, dost olmaları için varlar.Eskiden bahçeli müstakil evlerde oturulurken hemen hemen her komşunun bahçesinde bir köpeği, kedisi, tavuğu olurdu. Bahçeye çıktığımızda onlarla vakit geçirir, farkında olmasak da stresimizi, öfke ve yorgunluğumuzu atardık. Soframızda kalanları kendilerine verirken oyalanır sohbet ederdik. Bahçemizde bobi isminde baktığımız bir köpeğimiz vardı .Nerden aklımıza böyle bir isim geldiyse. Herhalde Dallas dizisinde ceyarın kardeşinin ismini beğenmiş olabiliriz. Hayvan Ev halkının eğlence topuydu. Kapıdan çıktığımız andan itibaren biz nereye o arkamızdan oraya gelir adeta bizi takip ederdi.Hanemizin vazgeçilmezi idi. Düşününce kendimizi bazı konularda şanslı nesiller olarak görüyorum. Doğanın bize sunduğu güzellikleri yaşama imkanını bulduk. Şu an gelişmişlik rahatlık son derece ileri ama huzur ve mutluluk yok.Herşeyden çabuk sıkılıp, içimizde eksik olan bir boşluğu dolduramıyoruz. Aslında farkında olmadığımız o boşluk Dünyaya gönderilen , bize emanet edilen hayvanlara verdiğimiz değerden kaynaklanıyor.
Allah kainatı yaratırken herseyi insanların emrine ve bakımına vererek yarattı. Dünyanın içinde bulunan diğer bütün canlılardan insanoğlu sorumludur. Apartmanlar da yaşarken, hayat şartlarının ağırlığı derken, sokaktaki hayvanları unuttuk ve onları açlığa ve susuzluğa terk ettik. Oysaki evimizde kalan , çöpe atılan her nimette onların da hakkı var. Çok basitinden soframızda kalanları bir poşete koyup sokakta bir ağaç altına, belli bir yerlere yemeleri için koysak, birazda su eklesek üzerimize düşen insanlık görevini yerine getirmiş oluruz. Onları dışlayıp, dağlara bayırlara atarak kurtuldum sanılmıyor. Açlık onları zaman içinde yabanileştiriyor, insanlara karşı saldırgan olabiliyorlar. Onların bizim sevgimize, şevkatimize, merhametimize ihtiyaçları var. Yaşadığım çevremde Allahtan hayvan severler çok. Sokağın belirli bölgelerine, parklara, ağaç altlarına hayvanlar için su ve gıda bırakılıyor. Belediyemiz belirli bölgelerde hayvan barınakları, kulubeleri bulunduruyor. 30 yıldır aynı çevredeyim bir köpeğin birine saldırdığını duymadım. Sebebi çok basit biraz sevgi, bir kap su, biraz azık onlardan mutlusu yok. Bu konuda söylenecek çok söz var da bende kalsın. Biraz duyarlı vicdanlı olalım. Aç hayvanlar!.. Aç ve Susuz. Ne yapsınlar? Hırsızlık yapmayı bilmiyor, ısırmayı biliyorlar doğasında bu duyguları var. Doyurun da saldırmasınlar! Saygılar
