Varsayalım 20 dekarlık bir tarım arazisi atalarınızdan miras kaldı, ekip biçip geçiminizi sağlamayı düşünüyorsunuz.

Türkiye’de en verimli tarım arazilerine sahip Bursa’da meyvecilik yapmaya karar verdiniz.

Bu araziye dikeceğiniz fidanlara yaklaşık 5-6 yıl gözünüz gibi bakıp büyüteceksiniz.

Daha sonra hasat yaşına gelen ağaçlarınıza güz mevsiminden başlayarak gübre, ilaç, budama, tekleme, sulama v.b birçok mali yük gerektiren işlemi yaparak ürün elde etmeye çalışıyorsunuz.

Üretim sırasında özellikle don ve dolu gibi doğal afetlere karşı sigorta maliyetine de katlanmak zorundasınız, bunun için de ciddi bir bütçe oluşturuyorsunuz.

Hasat zamanı ürünün toplama maliyeti ve pazarlama yükü de size ait. Ürün haline getirmiş olduğunuz meyveyi mevsiminde gerçek değerine hiçbir zaman veremiyorsunuz, bu nedenle raf ömrünü uzatmak için soğuk hava depolarında muhafaza etmeniz gerekiyor ki bunun için birçok yeni girdiyi de göğüslemeniz gerekmektedir.

Pazarlama aşamasında hemen hemen hiç şansınız yok çünkü bu alanda dev şirketler ve spekülatörler her alanda fiyatların belirlenmesinde etken olmaktadırlar. Hemen hemen ulusal alanda faaliyet gösteren birçok büyük market doğrudan ürün satın almaktadır. Böylesi büyük bir organizasyonda sıradan bir çiftçinin var olup ayakta durma şansı yoktur. 

Bir de ürünü zamanında toplayıp dalında bırakmadan satma riskini yaşayan çiftçinin, olası ilk alternatifi zararına da olsa ürünü kendi elleri ile toplayarak birinci, ikinci kalite olarak da ayırarak ambalajlayıp bu aracılara vermekten başka bir çaresi kalmamaktadır.

Bu yıl şeftali 50 kuruş ile 1 TL arasında, Santa maria armut 1.20-ile 1.50 TL arasında erik ise 1 TL civarında toplama maliyeti düşüldükten sonra çiftçiye ödenen miktar olarak karşılık buldu. Aslında geçen yıl Euro 2.90 TL civarında iken de bu rakamlar civarında satılan meyve bu yıl 4.10 civarında seyir eden Euro’ya rağmen biraz da gerileyerek geçen yılın da altında kalmıştır.

Meyveyi mevsiminde çiftçiden maliyetinin altında satın alan aracılar, soğuk hava tesislerinde muhafaza ettikleri aynı meyveyi 2-3 hatta 5 katına satarak çiftçinin sırtından ciddi rant elde etmektedirler. Böylesi bir haksızlığa göz yumanların bilmesi gereken tek şey köylerde gün gelecek çiftçilik yapacak kimse kalmayacak olmasıdır.