Anneannesi olup da sevmeyen bir kız çocuğu olamaz. Heleki küçük yaşlarda anneniz çalıştığı için sizi anneanneniz bakıyorsa; artık onu kendi anneniz kabul eder, onu tanır, onu bilirsiniz. Ona duyduğunuz yakınlık, samimiyet, sevgi, saygı annenizden bile fazla olabilir de geçebilir de.Benim gibi geçmişti.Birde sizin bir dediğinizi iki etmiyor, sizi baş tacı yapıyorsa, yeri geldiğinde sizi annenizin dayağından , yasaklarından bile koruyor , her konuda  arkanızda, yanınızda  duruyorsa böyle bir melek anneanneyi hak ettiğiniz için şükredin kendinize. Ben sadece anneannemi tanıdım babaannem olmadığı için sevgisini  bilemedim. Kader öyle yazılmış ki benim çocuklarımda,  hatta annemde babaanne sevgisini yaşamamış.  Annem evlendiğinde kayınvalidesi ölmüş, aynı durumda ben evlendiğimde de eşimin annesi ölmüştü. Anneannemin  kayınvalidesi de dedem çocukken ölmüş bu kader  bizim torunlara kadar sürmüş. İnşallah bundan sonra düzen değişecek geleceğin en melek babaannesi ben olacağım. Babaanne sevgisini bilenlere son derece saygı ve kıskançlık duyduğumu hatırlıyorum bir zamanlar. Şu an olgunlaştım herşeyi normal görüyor, hiç kimseyi kıskanmıyorum aştım kendimi. Geride bıraktım kötü duyguları. Hayat ta tek aşamadığım  bir duygum kaldı son pişmanlık!... Maalesef benim için unutamadığım, her hatırladığımda pişmanlık duyduğum   geçmişimin kara lekesi kötü anılarım. Çok sevdiğimi söylediğim, kendisini annemden bile çok sevdiğim anneannemin hastahane odasında benden isteği olan son dileğini yerine getiremedim.Genc kızdım. Rahmetlik kanser hastasıydı. Yanında daha önce bir hafta kaldım.

O yaşlarda hastahane de kalmaktan  ve  ölen birini görmekten korkan biriyseniz kabul edeceğiniz bir istek olamaz. Hele hele öleceğini bildiğiniz sevdiğiniz bir insansa ,onun yanınızda gözlerini kapamasını   asla istemezsiniz. Yaşınızın genç oluşu bu duygularınızı daha da öne çıkarmaktaydı. Nerden bilebilirsiniz ki O gün sizden istenen son isteğin ricası olduğu. Anneannem hastahane de yanında kalmamı çok istedi yalvardı ben kabul etmedim. Annem de ısrar etti ama yine istemedim. Yanından ayrılır ayrılmaz  hayata veda etmiş. O gün bu gün tam 33 yıldır ben bu pişmanlık  duyguma veda edemedim. Keşke kalsaydım. Sözünü dinleseydim.Ölüm acısı unutuluyorda, son pişmanlık unutulmuyor. Yine Anneler Günü Geldi.Annesi, Anneannesi, Babaannesi Sağ olanlar kıymetini bilsinler, Özel günlerinde yanında olmayı kaçırmasınlar   derim.İnsan hayata bir defa geliyor. Yaşarken sahip olduklarımızın  değerini bilelim , hatırlayalım, gönüllerini alalım. Gönül kırmak ileride pişmanlık sebebi yaratır.  Kendimize iyilik olsun diye, geleceğimiz için güzel anılar bırakalım. Bütün bu düşüncelerle Herkesin Anneler Günü Kutlu olsun!.. Bütün Anneler bizim kutsal hazinemizdir. Saygılar