“Zamansız yazacağım ki yıllar sonra bile okunsun.” dan
“Yazacağım bunu gazeteye efendim!”e geldim nihayet.
Getirdiler.
O zaman yazalım biz de gazeteye. Yaza yaza portakal kabuklarını süpürtürüz belki.
İsim zikretmek istemiyorum. Bir ünlümsü kimse var. Gündüz kuşağında yemek programımsı bir şeyler yapıyor.
Tek ün kazanma sebebi de bir yarışmaya katılmak.
Demiş ki matmazel; kadın kadınlığını bile! Çalışsa da evi temizleyip kocasına yemek pişire! Bendeniz feminist değilim. ASLA! Ne o öyle satanist gibi? Yuvaları bilhassa dişi kuş yapa! Aranızda kendini kuş hissetmeyenler var. İnsan olduğunu düşünenler var. Bunlara tiz kuşluk öğretile! Erkeklerin böyleleriyle evlenmemesi çok doğru. Erkek dediğin reistir. Evin direğidir. Üstüne beton döküle!
Sayın müptezel matmazel, dinle!
Bu ülkede her gün kadınlar sadece kadın olduğu için öldürülüyor. Giydikleri yüzünden öldürülüyor.
Giyinmedikleri için öldürülüyor.
Evlendikleri için öldürülüyor.
Evlenmedikleri için öldürülüyor.
Evde patates-köfte yapmadıkları için bile öldürülüyor.
Senin gibi üç saat çene çalıp haftalık yarım yüz milyar lira kazanmıyor.
Senin kadar kaşı gözü güzel olmadığı için hayatlarını o yüzlerinin ardındaki kafalarını çalıştırarak kazanıyor.
Bütün bunların üstüne gidip kimsenin konforunu tek taraflı sağlamak zorunda değil.
Eğer zat-ı âlilerinizin vakti bolsa bu dediğim kadınların temizlik işlerine de bir el atıversinler.
Televizyondan tarif vermekle olmuyor.
Senin istediğin malzemeleri bu ülkenin yarısı sofrasında senede birkaç kez görüyor.
Onu görebilmek için de senin yaptığın mesainin 5,6 katını yapıp evlerine yorgun argın dönüyor. Bunu senin o kadınlığını bilmemekle itham ettiğin kadınlar yapıyor.
Biz varız. Biz kadınız. Bizi öfkeli ve erkekleri öldürmek isteyen, erkek düşmanı bir kitle gibi göstermeye çalışmayın.
Sizin bu rezillikleriniz yüzünden öfkeleniyoruz.
Öfkemiz erkeklere değil erkek egemenliğinde kadına yaşam hakkını bile çok görenlere.
Öfkemiz bizi erkeğin altında hayvanın üstünde bir konuma koyup erkeklerin yaşamını sürdürmesi için bir araç gibi görenlere.
Öfkemiz kadın olmasına rağmen “Erkek dediğin elini masaya şöyle vuracak, kadın dediğin işini şöyle yapacak.” vıdı vıdılarını yapan hemcinslerimize.
Sizler bir erkeğin yanında anlam kazanmaktan memnun ve mutlu olabilirsiniz. Sizler ilkel bir kabile beyni ile “erkeklerinizi” kabile reisiniz olarak görebilirsiniz.
Bizler tek ve yalnızken de anlamlıyız. Bizler “eşlerimizi” yol arkadaşımız olarak görüyoruz. Onlarla bu hayatta “bayanlar önden” değil, yan yana yürüyoruz.
Kimseden aşağı, kimsenin uşağı değiliz!
