Deprem...
Yitip giden;
On binlerce hayat,
On binlerce hikaye,
On binlerce umut,
On binlerce hayal, sevinç, ev, bark, konu, komşu...
Yitip gidenleri anlatmaya kelime, kelimeler yetmiyor.
Acı dolu görüntülerle dolu her yer, her ekran.
Belki de en acısı, depremlerde hayatını kaybeden çocukların anısına anaokulu olduğu söylenen bir binanın enkazının üzerine bırakılan balonlardı...
O görüntü gitmiyor gözümün önünden. Uzunca bir süre de gitmeyecek.
Arama kurtarma bitti bitiyor.
Enkazlar kaldırılıyor artık 10 ilde birer birer.
Kaldırılanlar sadece enkaz mı?
Yoksa...
Yarım kalan o umutlar, hayaller, hikayeler, sevinçler mı?
