Senden sonra hayatımızda:
Gülmek de var; ağlamak da...
Kavuşmak da var, hasret olmak da.
Mutlu olmak da var, mutlu kılmak da..
Kazanmak da var, kazandırmak da.
Günahın eşiğine gelmek de var, günahın eşiğinden dönmek de var.
Zaman zaman isyan da var, ama temelinde iman var.
Yanlışlarımızı söylüyoruz, başkaları da, yanlış yapmasın diye..
Günahlarımızı söylüyoruz, başkaları da günahlarıyla yüzleşsinler diye..
Sevdamızı anlatıyoruz, başkaları da sevmekten vazgeçmesin diye..
Gözyaşlarımızı tutamıyoruz; başkaları da ağlayıp ferahlamayı öğrensin diye..
Özlüyoruz, başkaları da unutmasın diye..
Şiirler okuyoruz, başkaları da sevdaya tutunsun diye..
Şarkılar dinliyoruz, başkalarının da paylaşılacak duyguları var diye.
Bazen geceleri tek başımıza oturup, gökyüzüne bakıyoruz, yıldızlara adanmış başka sevdaları görebilelim diye.
Bir güzellikten bir güzelliğe koşuyoruz, kavuştuğumuz zaman anlatabilecek şeylerimiz olsun diye...
Bazen kendi kendimize konuşuyoruz, sevdiğimiz duysun diye.
Bazen elimizi yanımıza doğru uzatıyoruz, sevdiğimiz elimizi tutsun diye..
Bazen üşüyoruz, sarılıp ısıtsın diye..
Bazen kızıyoruz, insan olmanın değerini anlasınlar diye..
Hayatı doya doya yaşamak istiyoruz, Allah’ın bize armağanı diye.
