2 yıllık bir pandemi süreci hala devam ediyor. Alıştık artık hayatımızda bir virüsle yaşamaya, her şeye alıştığımız gibi. Ama kimse tehlikenin fakında olmadan ‘artık hafif atlatılıyor’ diyerek kendi kendini avutuyor. Bilmiyorlar ki hala sevdiklerini kaybedenlerin olduğunu.
Geçen kulaklarımla duydum toplu taşıma aracında… Adamın biri telefonda konuşuyor ‘ben birkaç gün hastaydım ama işe gittim, biliyordum korona olduğumu ama test yapma gereğinde bulunmadım’ diyordu. Şaşırdım böyle düşüncesiz insanlar var mı?
Demek ki varmış. Hadi kendini düşünmüyorsun etrafındaki insanları hiç mi düşünmüyorsun. O kadar çok kişinin yaşlı anne babası dışarı çıkmamasına rağmen koronaya kurban gitti. Bir arkadaşımın babaannesi 2 yıldır yatalak hastaydı, dışarıya adım atmamış. Korona gelip onu buldu ve hayatını kaybetti.
Evde olan kişiye nasıl bulaşır arkadaş, derseniz işte bu gibi insanlardan bulaşıyor. Hasta olmasına rağmen geziyor etrafındaki insanlara bulaştırıyor, onun etrafındaki insanlar da gidip ailesine bulaştırıyor. Kurtulan kurtuluyor, koronaya mahkum olan ölüyor.
Aslında insanlık adına nasıl utanç verici, vicdan yoksunluğunu anlatan bir durum. Koronanın bittiği gittiği yok. Bunun farkında olun. Sen, o güçlü olabilirsin bir şekilde koronayla savaşan bir vücudun olabilir ama unutma ki herkes senin gibi güçlü olmayabilir. Ve belki de sen kaç kişinin hayatına mal oldun. Şimdi otur vicdan muhasebeni yap!
