İlk davranış kalıbı, çiftlerin hiç tartışmayacaklarına ilişkin birbirlerinden bekledikleri olağandışı çaba. Olağan dışı diyorum çünkü çiftler tartışabilirler, bazen büyük sebeplerden de tartışabilirler ama bu bazı kişiler için ilişkiye tehdit gibi algılanabilir. İlk tartışmadan ilişkiyi bitirmek isteyebilirler. Ya da her tartışmada “bitsin o zaman” sözleri ile restler çekebilirler. Ayrılıp barışma ile giden dönemlerle kopuk ilişki sürdürebilirler. Oluştururlarsa istikrarlı bir ilişkide tartışsalar bile birbirlerine güven içerisinde devam edebilirler. İlk tartışmadan ilişkiyi bitirmek, yada karşı tarafı yeteri kadar tanımadan önyargı ile davranabilmek bir zaman sonra çiftleri yalnızlığa sürükleyecektir.
Diğer ilişkiyi bitiren maddelerden biri de kıskançlıktır. Kıskanmak doğal bir duygudur. Kadın ve erkek iki cinste kıskançlık yaşarlar. Kıskançlık kişinin yaşam alanını ciddi bir şekilde kısıtladığında bir sorun haline gelebilir. Kıskançlığın birbirine güven verme aşamasında görülmesi normaldir, ancak bir paylaşım süreci geçtikten sonra ve bağlanma olduktan sonra iki tarafında birbirine güven vermesi sonucu azalması beklenir. Burada iki tarafında istikrarlı ve güven veren davranışlar içerisinde olması önemlidir. Kafa karışıklığı yaratan durumlar sabırla açıklanmalı ancak iki tarafta birbirini yormamalı, hayatı birbiri için kolaylaştırmalıdır.
Diğer madde ilişki sorumluluğu alamamaktır. Bazı kişiler ilişkiye başladıktan sonra ilişkinin getirmiş olduğu bir miktar kısıtlanma hissinden rahatsız olurlar. Aslında hem ilişkileri yokmuş gibi özgür bir yaşamı özlerler hem de sevgililerinin olmasını isterler. Özgürlüklerinin kısıtlanmasından, üzerlerinde baskı oluşmasından korkarlar. Her şeyin kontrolünün dışında gelişmesinden korkarlar. Bazı kişiler bu korkuyu ilişki içerisinde kalarak yener, bazı kişiler ise bir süre sonra bunu gerçekleştiremeyeceklerini anlayarak ilişkilerini sonlandırırlar.
