Çocuğun dünyasında baba faktörü ne kadar önemli değil mi?
Kız çocuklarının ilk aşkı, beyaz atlı prens figürü,erkek çocuklarının süper kahramanı, hayattaki ilk idolleri.
Her şeyi en iyi bilenler, hiç yenilmeyen, en güçlüler.
Çocuklar onları bu kadar değerli görüyorken, acaba gerçekten babalar onların hayatlarında etken mi?
Yoksa sadece söz de kalan kahramanlıklarıyla edilgen mi?
Anneler ne kadar söz sahibi, hem çocukların hayatındahem de kahraman babalarının hayatında.
Ya da şöyle düşünelim;
Her türlü iyi ve kötü durumda ilk koşan anneler iken;
Neden babalar kahraman?
Çok acımasızca değil mi?
Her türlü sıkıntı ile dünyaya getiren anneler, geceleri uyumayan anneler, hem kendisinden hem sosyal hayatından fedakârlık gösteren anneler, ama süper kahramanlar babalar.
Her şeyin en ince ayrıntısına kadar düşünen anneler, babalara çok düşünme fırsatı vermeden o konuda da fedakârlık yaparak onların adına da düşünür.
Onların üzerinden bu yükü de alarak annelikleri ile birleştirince acaba çocuk üzerinde farklı bir baskı ve etki mi oluşuyor diye düşünmeden geçemiyorum.
Basit bir tabir ile çocuklarımızın hayatının her anında olmayı kendimize yaşam tarzı haline getirdiğimiz için mi babalar edilgen haliyle süper kahraman olabiliyorlar.
Bırakın, babalar daha aktif olsun onların hayatlarında.
Bırakın onlar da düşünsün biraz.
Ödevini yaptı mı, toplantı saati ne zamandı diye.
Öğretmeni ile okul sorunlarını bırakın biraz da onlar düşünsün.
Arkadaşları ile oluşan problemleri bırakın onlarla çözsünler.
Oluşan aksiliklerde yıpratmayın kendinizi, zamanla her taş oturacak yerine.
Belki bazı şeyler daha güzel olacak.
Hem anneler düşünce ile rahatlarken,
Çocuklar babalarının düşünce biçimi ile de tanışmış olurlar.
Hem de anneler her şeye itiraz eden konumda olmaktan da kurtulurlar.
Her şey de denge ne kadar önemliyse çocuk hayatında da anne ve baba faktörünün dengesi o kadar önemli.
Her şeyi üstlenmeyin anneler.
Hem çocukların gözünde baskıcı olmayın.
Hem yıpranmayın hem çocuk-baba ilişkisini olumsuz etkilemeyin.
Yani kısacası babaları edilgen yapmayalım.
Etken olarak devam etsinler çocuklarımızın hayatlarında.
Hayat hem bize rahat,
çocuklarımıza eğlenceli,
babalara ise keyif dolu olsun
Çocukça kalın…
