Bu soruyu gün içerisinde mutlaka bir kez dahi olsa soruyorum kendime.

Soru meraklısı olduğumdan değil;

Çünkü her gün mutlaka bu soruyu doğuran bir durum yaşıyorum da ondan.

Örnek mi?

Saymakla bitmez!

Kişiliğe saygıdan, gasptan, hırsızlıktan, dolandırıcılıktan, terbiyesiz ve yoğun şiddet içeren davranışlara kadar…

Maşallah! Her şey bol bol mevcut güzelim ülkenin yurdum insanında.

Eskiden olsa, cahil der geçerdim.

Ancak şimdi öyle bir hal almış ki ülke.

Artık cahil, eğitimli pek bir şey fark etmiyor.

Elbette ki sözüm meclisten dışarıya…

Geçtiğimiz gün örneğin otobüste küçük ama mide bulandıran bir durum yaşadım.

Otobüs epeyce kalabalıktı (her zaman olduğu gibi)

40-45 yaşlarında düzgün giyinişli bir bey elindeki diplomatik çantasıyla benim de bulunduğum orta kapının önünde dikiliyordu.

Üç durak sonra zaten ineceğim bu arada…

Ancak yüzü ve gövdesi otobüsün önüne doğru bakan beyefendinin çanta bulunan eli ne alakaysa hep arkada. Ve o çanta bir benim ayağıma çarpıyor bir yanımda bulunan diğer yolcuya…

Ancak çantanın sahibi bu durumdan ya haberdar değil, ya da umurunda değil.

İnsan neden çantasını sağında veya önünde tutmaz da elini arkaya atarak tutar ki? Onu da anlayamadım…

Nasılsa ineceğim deyip 2 durak sabrettikten sonra bir çanta darbesine daha dayanamayarak;  

“Rica etsem çantanızı solunuza veya önünüze alır mısınız. Arkada tuttuğunuz için ayaklarımıza çarpıyor” dedim.

O ilk gördüğünüzde insan yerine koyacağınız kıyafeti düzgün olan bey, bir hışım bana baktı ve düşman saldırısına uğramışçasına ironik ve çirkin bir ses tonuyla “Enteresan” dedi. Sonra da anlayamadığım bir şeyler mırıldanmaya başladı…

Doğru, gerçekten ‘Enteresan’dı!

“Kusura bakmayın” veya “özür dilerim” denmesi gereken bir durumdu hâlbuki…

80 yaşındaki anneme anlatsam, bu ve buna benzer yaşanan binlerce duruma, “Kıyamet alameti” der!

Kıyamet mi, alamet mi bilmem!

Ancak saygısızlık almış başını diz boyu gidiyor.

Birçok yerde artık alenen “lise diploması verilir” ilanları mevcut. Var mı ötesi!..

Bize neler oluyor? Bilmiyorum.

Ancak şunu çok iyi biliyorum.

Diplomalar, kıyafetler parayla alınabilir.

Ancak beyin, bilgi, kişilik, güvenirlilik, saygınlık vs. parayla alınmaz.

Aksini düşünenler! Tam da burada hükmen mağlup oldunuz.

Benden söylemesi…