Az okur çok inanırlar.
Her şey için başkalarını suçlalar.
Yalanı çok rahat söylerler.
Bencilliklerinin farkında değillerdir.
Gereksiz kibirleri, işe yaramaz özgüvenleri vardır.
Ne kadar iyilik yapsanız ona nafiledir.
Paraya, insandan daha çok önem verirler.
Bir dedikleri bir dediklerini tutmaz, üstüne üstlük abuk subuk tavsiyelerde bulunurlar. Kendilerinin de hiç tavsiyeye ihtiyacı olmadığını tavuk gibi gıdaklayıp dururlar.
Ara bozmak, laf taşımak konusunda çok mahirdirler.
Kendilerini acındırır, istediklerini alınca da ortadan tüyerler.
Çok sevdiğim bir ağabeyim bu özelliklere şunu da ekledi...
Para varsa hep patrondurlar ama para yoksa ara ki bulasın asalaklarına dönüşüverirler.
 
***
 
Şimdi bunları yazdık da kimler için yazdık...
Uzak durulması gereken tipler olarak sizlere hatırlattık...
Hele bir de yalan konusu var ki hepten basite alırlar...
Ama bilmezler ki ümmeti olmakla kıvandıkları Hazreti Muhammed'in "Müslüman her türlü hatayı işleyebilir ama asla yalan söyleyemez" cümlesi hiç işlerine gelmez...
Gelmez çünkü bu dünyanın lezzetlerine gerçek yoldan uzanamadıkları için her türlü katakulliyi seçerler...
Sahtekarlık ruhlarına işlemiştir...
Bu katakulli ve sahtekarlıkta ise yalanın özel bir yeri vardır...
Yalan... yalan... yalan...
Oysa büyükler der ki... 
Yalan söyleyecekseniz eğer çok akıllı olmalısınız çünkü aynı yalanı aynı durumda unutmamak büyük bi hafıza ve akıl gerektirir...
Akıl ne arar üstad böylesinde... 
Kendini bilse zaten yalan söylememeyi seçer...
Size son zamanlarda gördüğüm en büyük yalanı söyleyeyim, insanoğlunun ne hale geldiğini görün...
Kerameti bir ihale dosyasını edinmek için geç kalan bir züğürt ağa... 
"Karım öldü" deme cesaretini gösteriyorsa, siz deyin cesaret ben deyim cehalet...
İnsan böyle bir yalan söyler mi ya...
Karım öldü..
Şimdi bu yalanı söyleyen adam...
Din iman konusunda ön saflarda yer alıyor, sanıyor ki Allah'ı da aldatacak...
Ne kadar komik ve acı değil mi...
Acaba bu şerefsiz evde öldü dediği karısıyla yatağa girdiğinde nasıl bir ruh hali içinde...
Bir ölüyle halvet olmak...
Ne kadar çirkin ve acı...
Ama maalesef içimizde böyle insanlar var...
Ve de siz onlarla yine maalesef birlikte çalışmak zorundasınız...