Gün geçtikçe insanlığımızı unutur hale geldik. Her şeye tepki gösterir, ön yargıların mahkumu olduk. Biri hoşuma gitmeyen bir şey yaptığında onu dinlemek yerine hemen hükmünü verir hale geldik. Sosyal medyada dolaşırken bir yazı çıktı karşıma, o kadar güzel ve etkileyici bir yazıydı ki bunu mutlaka köşemde yer vermeliyim diye düşündüm. Çünkü kaybetmeye alıştığımız insanlığımızı belki de geri kazanmak için yaşayabiliriz. 

Hikaye şöyle: “Amerika’da bir kadın hırsızlık yaparken yakalanır ve tutuklaması için polis çağırılır. Gelen polis, kadını derhal tutuklamak yerine, yaklaşır ve kadına "ne çaldın" diye sorar. Kadın cevap verir; - Çocuklarımın karnını doyurmak için 5 yumurta. Polis, aldığı cevap üzerine, herkesin şaşkın bakışları arasında kadını tekrar markete sokar ve kendi parasıyla ona alışveriş yapar. Dışarıya çıktıklarında, kadın ağlamaya başlar ve polise, "Efendim bu kadar malzeme çok, bana sadece 5 yumurta yeter de artardı bile" der. Polis kızgın kalabalığa dönüp, ders niteliğindeki şu tarihi cümleyi kurar; - Hepiniz benim bu zavallı kadını tutuklamamı bekliyorsunuz değil mi? Fakat onu tutuklamayacağım. Bazen kanunu değil, insanlığı uygulamak lazım...”

Gerçekten de öyle bazen kanunu değil, insanlığı uygulamak lazım. Şimdi kiminiz ‘ya yumurta çalacak insan mı kaldı’ diyeceksiniz ama yumurtayı bırakın hayvanların mamasını çalan insanlar bile var. neyse konumuz bu değil. Konumuz ön yargı ve insanlık. Bu hikayeyi de paylaşmamın sebebi, o polis hiç sormayıp hırsızlıktan kadını götürseydi karakola orada şahit olan insanlar bile kadının hırsız damgasını koyar ayıplardı ama tam tersi polis oradaki insanlara da ders verdi ve insanlık kazandı. Umarım hep insanlık kazanır!