Sahi özlem konuşuyor muydu? Kendi kendine konuşan kesik kesik nefesim miydi? Özlem bende burnumun direğinin sızlaması demek… Buram buram yakan ciğerlerime inen bir duman…

Sanma sigaranın dumanı yada ormanları yakan alev alev küllere dönen dumanların izidir o. Her iç çekişim yol olur kalbimden kalbine…

Hasretim gözyaşlarımla yüzünü yıkar ve sinemde durur  kokusu.

Hani arada bir eşyalar sanki limon kolonyasıyla silinmiş de bahar çiçeklerinden esinlenen, yanında olmanın huzura ait olduğunu hissettiren bir koku var ya! Çektikçe içine çekesi gelir insanın…

Özlem aceleye gelmez de sabra davet eder..

Acele ettiren sevginin boynu bükük çocuksu hali gibi, çabuk ol,hemen gel.Gelirken unutma pamuk şekerimi yanında yeşil,mavi,pembe,sarı en afilisinden rengarenkbalonlar olsa fena olmaz hani…

Özlemin değil hevesin haykırışlarıdır.

Simit parçalarını kapmak için yarışan martılara özenir özlem.Hatta simit susamlarını bile kapışmak derinliği anlatır martılara

Bu benim kısmetimdi birtek susam tanesi de olsa...

Bin defa dalıp çıksa da denizin en derinine…

İşte bu benim ya!

Ben ve özlemim.

Bu benim yüreğim, benim gönül bedim değil mi ya istediği gibi özler…

Batsa, acıtsa, kanatsa da özler.

Martılar gibi yarışamasam da sabah çayımın şekerini,simidimin susamını özledim.

Eşyalara sinen limon kolonyamı, bahar çiçeğimi özledim.

Vapur düdük çalar.

Vardık, geldik!

Aşk kokusu seni bekler.

Huzurumu özledim!

 

Olduğu kadar olmadığı kader!

Bu sözü çok sık duyar oldum.O kadar çok duyuyorum ki uğultular yerleşiyor kulak zarıma…

Hani birazda istemek başarmanın yarısıdır diye söylenseniz, hayallerinizin direncini niçin kırıyorsunuz?

Zihinde  tasarlanan canlandırılan ve gerçekleşmesi özlenen düş ve görüntülere niçin pranga takıyorsunuz?

Bir kimse  yada bir şeyin bellekte kalan görüntüsünü niçin kıskanıyorsunuz?

Belli belirsiz görülen şeyi bile neden çok görüyorsunuz?

İlla birileri gelip hülyanın saçından çekip sürükleyecek ya da Fehime’nin alnının çatından vuracak.

Korkma ölmedin!

O an bağışıklık sistemin devreye giriyor.Sağlıklı sağlıksız fikirlerle savaşıyor.Umutlarım ters köşe oldu zannedip,düşüncelerinle yorulursun.Zaman zaman kendi girdabına çekip alır seni o düşünceler,davetiye çıkarır kedere…

Ben geldim gitmeyede hiç niyetim yok gibisinden Eyvah! Yatıya geldi ve gitmeyecek.Ne yaparım, başımı hangi taşa vururum derken

Akarı kokarı varda çıkmazı yok derken birde bakmışsın böğrüne oturan taşlarla komşu olmuşsun.

Çözüme bağırırsın sesin yetmez, akıl sağır kendini duymaz.Yorgunluğuna bile küsersin

Ama

Kederi göze alamayan hak ettiği kaderini yaşayamaz

Başarısızlıktan korkanların olanların arkasına sığındığı devasa yalandır imkansızlık…

Ya bahanelerinle yaşa yada imkanlarını zorlayarak koş kaderine…

Tercih senin!