Türkiye olarak mart ayından beri büyük bir salgınla mücadele ediyoruz. 6 aydır yeri geldi üzüldük yeri geldi sevindik. Günlerce evde kaldık, işimize gitmedik büyük mücadeleler verdik.

Normalleşiyoruz dedik sevindik, haldır haldır kaldığımız yerden devam ettik. Çünkü hasta olan ben değilim hasta olan o dedik. Kendimize hastalığı hiç yapıştırmadık.

Korona da kim bize bir şey olmaz dedik… Şunu dedik bunu yaptık sonuçta ise normalleşmeyle anormalleşmeye kucak açtık. 

İşe gittik ki bu mecburi, eğlencemizden ödün vermeyerek tatile gittik, pikniğe gittik, denize gittik, düğüne gittik, halay başı olduk daha gittik de gittik…

Peki en önemlisi döndük mü? Hayır daha dönmedik çünkü biz korona olmadık, korona olup dönüceğiz ama bugün ama yarın!

Geçen şahit oldum minibüs tıklım tıklım dolu, şoför hala yolcu alıyor minibüsteki yolcular ‘neden hala yolcu alıyorsunuz’ deyince şoför ‘benlik bir şey yok onlar biniyor durmazsam şikayet ediyor’ dedi. Binen yolcu ise ‘binmezsem işe geç kalırım’ dedi. Ee kim suçlu şoför mü, fazladan binen yolcu mu, duruma tepki gösteren yolcular mı?

İş çıkışı metroya biniyorsun tıklım tıklım iğne atsan düşmez. Elinde poşetler alışverişe gelen mi dersin, sevgilisiyle bütün gün gezip evine dönen mi dersin, hava almaya çıkan mı dersin,  daha kimler kimler var.

En önemlisi ne biliyor musunuz bütün gün güneşin altında çalışan inşaat işçisi S.’nin metroya binip ayakta uyuklaması… Ben buna da şahit oldum ismini sanını bilmem ama S. içimde derin bir yara bıraktı. O an aklıma gelen ellerinde poşetler alışverişe çıkan, gezen insanlar yüzünden korona yayılacak ve yasaklar yine gelecek S. işsiz kalacak. Belki evine ekmek alacak parası olmayacak. Bunun hesabını kim verecek?

Geçen bir arkadaş anlatıyor, kuzeni bazı şikayetlerle hastaneye gitmiş ve test yapmış, test sonucun gece 00:00’dan sonra çıkar pozitif çıkarsan zaten biz seni ararız negatif çıkarsa yinede kendini izole etmen lazım deyip göndermişler. Adam hastaneden çıkmış toplu taşımaya binmiş, bankamatikten para çekmiş, markete gitmiş ekmek almış ve sonunda eve gelmiş. Her şey gayet normalmiş gibi hayatına devam ederken gece 00:00’dan sonra e-nabızdan sonucuna bakmış ki pozitif…

Şimdi o pozitifte o gün onunla birlikte emeklilik maaşını almaya giden ve toplu taşımaya binen amca da, bankamatikte sıra bekleyen teyze de ve 7 yaşında markete giden küçük çocukta bir haftaya kalmaz pozitif. Tabi onlarla da kimler temas etti ne yaptılar bilemem ama bu günlerde biz çok insanın vebaline giriyoruz.

Sen hasta olduğunu düşünüyorsan evden çıkmayacaksan tedbirini alacaksın. Sen eğer çıkarsan bir insani canice öldüren insandan farkın yok bence. Sen katilin en alasısın.

Katil olma, vicdanının sahibi ol. Ol ki yasaklar gelmesin inşaat işçisi S. işsiz kalmasın, yaşlı amca ve teyze koronaya yenik düşmesin!