Doğum günümde, 28 Temmuz da göçtü gitti büyük usta.

                                           

Karanlıklardan güneşe doğru
Senin için yapmıştım bu sonsuz yolu
Her gülüş taşırken bir tomurcuğu
Kanatlandık sanmıştım cennete doğru
Bugün benim doğum günüm
Sevgin ölmek gibiydi yaşama döndüm
Bırakıpta gitsen bile
İkiyüzlü aşkına güle güle
Güle güle, güle güle
Yalanlara güle güle
Güle güle, güle güle
Oyunlara güle güle
Şimdi dikenler taşlar dilinin altında
Ne bahar ne çiçekler bir duman kapkara
Artık ne güneş ne de cennete bir yol var
Senden başka güneşler ve çiçekler var

2013 yılında Kültürpark  açık hava tiyatrosunda İlhan İrem Konseri düzenlemek istedim. Aradım çok naif, kibar bir ses tonu ile beni karşıladı. Yıllar sonra Bursa da konser vermenizi çok istiyorum dedim. İnsanın ruhunu dinlendiren ses tonuyla gayet olumlu cümleler kurdu. Sonra araya başka başka şeyler girdi yapamadık konseri. Aynı yıl BKM organizasyonu ile Harbiye Açıkhava da konser verdi. Yer yerinden oynadı. 40. sanat yılıydı.

İlhan İrem’in ardından,Temmuz aylarını sevmemek için bir nedenim daha oldu.

30 Temmuz da abim Hakan Sepetçi’nin Ölüm yıl dönümü. Bir de çok kıymetli dostum Sorumlu yazı  İşleri Müdürümüz,sevgili Mehmet Ali Ekmekçi’nin Kıymetli Annesi ,Gülper  hanımı da  kaybettik. Hepsinin  Mekanı cennet olsun İnşallah.