11 ayın sultanı Ramazan ayı geçmişten günümüze gelen birçok geleneğe sahiptir. Birlik ve beraberlik ayı olan Ramazan; toplu iftar yemekleri, Ramazan topu, hurma, Ramazan pidesi, güllaç tatlısı, mahya gibi birçok geleneğe sahiptir. Bunlardan bir tanesi de Ramazan davulu geleneğidir. Ramazan davulcuları sahur vakti geldiğinde sokaklar arasında dolanarak, yüksek sesle mani söyler ve davul çalarlar. Böylece insanları sahur vaktinin geldiğini ve uyanmaları gerektiğini haber verirler.
Geçmiş yıllarda, teknoloji henüz gelişmemişken Ramazan davulu geleneği çok kıymetli bir iş olarak görülmekteydi. Günümüzde sadece gelenek olarak devam ettirilse de o dönemlerde insanları sahura uyandırmak kutsal bir görevdi.
Osmanlı döneminde başlatılan bu gelenek 150 yıl öncesine dayandığı düşünülmektedir. Ancak Ramazan davulcusu olarak ilk kimi seçtikleri bilinmemektedir.
Ramazan davulu hakkında pek bir kaynak bulunmasa da bir diğer Ramazan geleneği olan ve daha eskilere dayanan Ramazan topu geleneği hakkında kaynaklar vardır. Osmanlı kaynaklarında yazan bilgilere göre Ramazan topu geleneğine; ilk olarak 1821 yılında İstanbul Anadoluhisarı’nda başlanmıştır. 1827 yılından itibaren de Yedikule surlarından atış yapılmıştır. Sonra Baltalimanı, Selimiye Kışlası gibi yerlere yayılmıştır.
Bu eşsiz geleneklerimizin nesilden nesile aktarılması dileğiyle...
