O yıl üniversite sınavlarını kazanamayınca arkadaşımın iş yerinde onlara yardım açmalı iç giyimde işe başladım.

Bir yıla yakın bir süre kendisiyle görüşmedim. Ev telefonları vardı. Her aradığında kapattım, cevap vermedim.

Yalnız abisinin nikahı vardı. Bana “Geleceksin söz mü” diye davetiye vermişti. Bende “Tabii söz gelirim” diye nişanlı olduğunu bilmeden verdiğim sözü hatırladım.

Ona görünmeden düğün salonuna gittim. Saklanarak nikahta bulundum. Alkış yaptım. O abisini fotoğraf çekmekle, kameraya almakla meşguldü. Ara sıra beni arayan gözleri vardı. Etrafını sürekli kontrol ediyordu. Ben sütun arkasında, uzaktan onları izledim.

Bu sözümü de yerine getirdim.

Mağazada çalışırken bir müşteriye satış yapıyordum. “İkili takım bunu alabilirsiniz” derken nişanlısıyla birlikte karşımda onları gördüm.

Çok utandım. Tanımamazlıktan geldim. Kısa süre sonra kendimi dışarı attım. Arkamdan gelmiş, “Ne olur beni kabul et, sen beni kabul ettiğin anda bu nişanı bitireceğim. Daha evlenmedik. Ben seni seviyorum, bana fırsat ver” diye saatlerce dil döktü.

Yıllarca onu bekleyen kız dururken başkasıyla evlenmesi adil olamazdı. “Boşuna” dedim ordan ayrıldım. Bir daha işe de gitmedim onu görürüm düşüncesiyle.

Uzun süre şehir dışına çıktım. Akrabaları gezdim, unutmaya çalıştım.

Bir gün televizyon kliplerinde görmeye başladım. Konserlerini takip ettim. Kasetlerini aldım, dinledim.

Üç yıl böyle geçirdim. Bir ara aklıma geldi mesaj attım. “Beni tanıdın mı? Ben senin eski arkadaşınım. Nasılsın?” diye.

Cevap hiç gecikmedi “Hiç unutur muyum. Senin bende çok özel bir yerin var. Hayatımda önem taşıyan ender insanlardan birisin. O gün düğüne bekledim, gelmedin” diye sitem etti.

Bende “Geldim, oradaydım ama size görünmedim” diye cevap verdim.

“Sürekli abini çekiyordun. Şu marka arabaya binip gittiniz. Sizi izledim” dedim. O da “Bu beni daha da yaraladı. Demek o kadar vicdansız olabildin, gelip selam vermeden gittin ha” dedi.

Bu kadar üzeceğini bilsem geldiğimi söylemezdim. Sözümü tuttuğumu ispatlama çabasındaydım.

Geçmişi geçmişte bırakmak en güzeliydi.

Geleceği olmayan biri geçmişse hiç düşünmeden arkanı dön, önüne bak ilerle. Ne kadar acı olursa olsun verdiğimiz kararlardan, yanlışa gitmeden dönmek, ilerde kendinle gurur duyabileceğin bir gücün olur.

Bir gün arkadaşı aradı bana ölüm haberini verdi. Amerika’da konser sırasında rahatsızlanarak hastaneye kaldırılmış, orada vefat etmiş. Arkasında da güzel bir kız çocuğu bırakarak. Kendisini rahmetle anıyoruz.

Saygılar.