Onurlu bir mücadele, futbolun en müstesna parçasıdır. Karşıyaka Spor Kulübü (KSK) 14 Aralık Cumartesi günü oynanan maçta böyle bir mücadeleye çıktı. Maçtan önceki günlerde ve maç gününe kadar yaşanan iletişimlerde ben bu onur mücadelesini hissetmiş ve bir önceki yazımda dile getirmiştim.

Nelerdi bu iletişimler? 500 kişilik taraftar grubunu beğenmeyip 2000 kişide direten bir KSK yönetimi vardı. “Herşeye rağmen” deyip İzmir’den yola çıkmayan taraftar grubu da protestosunu sürdürmeye devam etmişti. Daha önceki günlerde maçın yayın saatini ısrarla 14:00 olmasını isteyen yine bir KSK yönetimi vardı. Tüm bunlar bize bu maça onur mücadelesi için çıkacaklarını ilan etmişti.

Koşan, ikili mücadelelere çekinmeden giren, yardımlaşan, defans kademesi yapan ve bireysel hatayı örtbas eden bir futbolcu grubunu buldu karşısında Bursaspor. Bursaspor’un kendine geldiği dakikaları da yerde geçirerek 1 puanı alan taraf oldular. Emektar spor yazarı Kayhan Kaymaz ağabeyimizle yanyana izlediğimiz maçta kendisine iki şey söyledim. İlk söylediğim şey, KSK’nin bu oyunu 90 dakika sürdüremeyeceği son 20 dakika Bursaspor’un çok fazla şansı olacağıydı ama Bursaspor’lu futbolcular da bu dakikalara nedense yorgun girdiler. Son 30 dakikadaki oyun ile %61 topla oynama istatistiğine sahip bir Bursaspor vardı sahada. Maç genelinde 9 şutumuza karşılık kalemizde 13 şut görmüşüz ve bunların 8 tanesi kaleyi bulmuş. Bizim ise sadece 3 şutumuz. KSK’nin bir şutu da ilk yarıda direkten dönmüştü. 3 kornerimize karşılık kalemizde 7 korner görmüşüz.

Son bir istatistik var ki herşeyi özetliyor: Bursaspor’un 6 faulüne karşılık KSK’nin 12 faulü! M. Reşit Akçay tüm ligleri avucunun içi gibi bilen bir teknik direktör. Darbeli, yakın, temaslı oyun planının maç kazanılması için yeteceğini tahmin etmiş olmalı. Önünde çok yakın örnekler de vardı. Hemen hatırlatayım. Geçtiğimiz yılın son haftalarında Fenerbahçe’nin Galatasaray’ı tatlı sert, temaslı ve çok mücadele eden bir oyunla mağlup edişi ki az kalsın şampiyonluğun kaybedilmesine sebebiyet veriyordu.

Bir diğeri de geçtiğimiz hafta Fenerbahçe’nin tüm otoritelerce favori gösterildiği maçta Beşiktaş’a mağlup oluşu. Bursaspor kaybetmedi ama ne yazık ki Reşit Akçay’ın oyun planına mağlup oldu. Pablo muhtemelen KSK’nin böyle oynayabileceğini düşünmeyip yetenekli ayaklarım la yine maçı koparan taraf olurum fikrindeydi. Peki KSK’nin oyundan düşeceğini tahmin edip yeni bir oyun planını uygulayamaz mıydı? Bir B planı eksikliği dakikalar eridikçe hissedilmeye başladı. Örneğin KSK’nin oyundan düştüğü anlarda ardı ardına 4 pas göremedik. Bence kaybedilmiş 2 puan değil kazanılmış 1 puan var. Verilmeyen penaltıların arkasına sığınılırsa “kayıp” daha da artar.

Söylemem gereken ikinci şeyi de söyleyeyim. Şüyuu vukuundan beter misali hafta içi sosyal medyada bol bol “Bursaspor devlet korumasında” minvalinde yazılar gördüm. Üstüne üstlük TFF başkanı da maça teşrif edince orta hakemin adil maç yöneteceğim diye pek çok pozisyonda ortalığı karıştırdığına şahit olduk. Hakem arkadaşlar, “acaba kendimi Süper Lig’de bulur muyum” heyecanıyla hata yapmaya çok açık hâle geldi.

Herşeye rağmen ikinci sıradaki ile puan farkı bu hafta da açıldı ve beraberliğe rağmen ilk devre maçları sonunda 11 puanlık fark oluştu. İkinci devrenin ilk maçı yine KSK benzeri bir takımla oynanacak ve yine Bursa’da olacak. Bakalım bu beraberlikten ders çıkarabilecek miyiz?