Son günlerde en çok okuduğum paylaşımların başı " Yaşlanmak Güzel şey " oldu. Acaba yaşlılara moral amaçlı mı? Yoksa yaşlılara özenmek mi? Sorusuna cevap bulamamış olmama rağmen Yaşlanmanın Güzel yanlarının olduğuna inanıyorum. Özellikle sabah erken kalkıp bir yerlere yetişme derdi tamamen ortadan kalkıyor. Zaman kavramı duruyor. Tatil olması nı bekleme duygusu yok. Her gün tatilde sayılırsınız. Günlerin de önemi yok. Okullar tatil olmuş, Bayram tatiline girilmiş kişi için önem taşımıyor.

Önem verilen konuların başında hava şartları geliyor. Yazın kışı, kışın yazı beklemek. Aslında neyi niçin beklediğinizi tam olarak dile getirmeseniz de tek özleminiz tabiat ana oluyor. Soğuk hava da sıcağı, sıcak havada soğuk olmasını beklemeyi seviyorsunuz.

Sevdiklerinizi, sizi ziyarete gelecekleri beklemek gibi bir beklenti kalmıyor içinizde. Unutturuluyor o duygular zamanla.

En büyük mutluluk sağlığınız oluyor. Uyandığınızda ağrıyan bir yeriniz yoksa, o gün sizin için en huzurlu ve rahat bir gün. Her günü şükrederek geçirmek, hayatı sevmek yaptıkları en güzel örnek davranışları. Sanki bizlere " yaşadık, gördük, tecrübe ettik, var mı bizden iyisi, hayat bize güzel " der gibiler.

Nede olsa onlar bize göre bizden erken doğanlar! Bize yol göstericiler.

Bu hayatta iyi olan beş eski vardır.

Bilge ve yaşlı insanlar, görüşmek için eski arkadaşlar

Isınmak için eski yakacaklar

İçmek için eski şaraplar

Okunacak eski kitaplar

Emile A. Faguet'e göre “Güzel bir yaşlılığın sırrı yalnızlıkla yapılan onurlu bir anlaşmadan başka bir şey değildir. Unutmayalım yaşamın sonu bizi her zaman yaşlı kabul ettiğimiz yaşlılığın orta noktasına götürür. “

Bu gün o konuma gelenlere hangi gözle bakarsak, hangi saygıyla davranırsak, mutlaka son da o mükafatı buluruz. Kendine yapılmasını istemediğin hiçbir şeyi, sonunu düşünerek " Dur" yapma!... "Saygın - Sevgin"
Her işin başı - sonu selametidir.

Saygı ve sevgi içinizden hiç eksilmesin!