Düğünlerimizin vazgeçilmez geleneklerinin başında takı takma törenleri gelir.Gel gör ki yıllar içinde bu geleneklerimizde zaman aşımına uğramayı başardı. Çoğu zaman etrafa, eşe dosta hava atmak için takılan altın takılar yerini kağıt paralara bıraktı.

Kağıt para dediysek dolar euro cinsinden bahsetmiyorum. Çoğu insan onları rüyasında dahi göremez. O kadar büyüdüler aldı başını gittiler.
Nihayet bize kalan halis muhlis Türk lirası. Günümüz çeyreğinin yerini gül gibi 200 lira almış oldu. Bazen onun da çeyrek gibi yarım gram timsali 150 lira arası katları olabilir.

Eskinin çeyreği günümüzün lirası oldu.

Gittiğimiz düğünlerde yakın akraba değilse çeyrek takılır onu takmaya dahi utanılırdı. Çoğumuza çeyrek takmak bile az gelirdi.

Bundan böyle davetlilerin düğüne gelmesine de şükretmek gerek nedeni düğüne giyinip kuşanmak kuaför makyaj, yol ücreti sayılınca gelenler çeyreği kendilerinin gelmesi için harcamış oluyorlar.

En şanssız taraf uzakta bulunan akrabanın düğününe katılmak. Aile orta gelirli, emekli gurubundansa işler daha da sıkıntı. Çoğu büyükler içlerinden gençlerin evliliklerinin ne kadar geç yapılırsa o kadar iyi olacağına inanan isteyen bile vardır.

Enflasyon insanların birbirlerine hediye vermelerini, birilerini ziyarette bulunma isteklerini dahi yok etti. Kandiller de yapılan lokma helva dağıtımı bile yok artık. Aşure ayında dağıtılan Aşureler, kurbanda dağıtılan etler, kapıya gelen çocuklara verilen çikolatalar, paralar hepsini enflasyona hediye ettik.

Belki bir yerlerde az da olsa yapanlar olabilir diye umuyorum. En çok takıntım çeyrek takma geleneğinin nesli tükendi. Yeni doğan bebeklere, sünnet olan çocuklara, doğum günlerine takılan çeyrekler tarih oldu. Özel nadide çiçek gibi çok nadir bulunmakta.

Eski günler bir daha geri gelirmi bilmem ama elimizde kalan gelenekleri bitirmeyiz inşallah.

Saygılar