Yeri dolmayan, doldurulamayan bazı şeyler vardır. Hisseder ama anlatamazsınız. Bunların yokluğunu bilirsiniz dile getiremezsiniz. Anlatılamayan, yaşanılan, eksik parçalar, tarifi olmayan duygular gibi, tıpkı yeni kutladığımız 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı'nı anmamız gibi. Ya da 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamaları gibi. 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı kutlamalarımız gibi vs.

Coşkuyla toplanan yoğun kalabalıklar var, özel hazırlanan geceler, geçit törenleri, konuşmalar her şey mevcut. Fakat yeri doldurulamayan bir boşluk, durgunluk var. Akıcılık, yüksek coşku veya içten gelen gerçek sevgi duygusu yok. Çoğu gösteriş amaçlı. Ben doğal duyguları hissedemiyorum .Eski bayramlarda yaşadığımız coşkuyu veya doğallığı göremiyorum. İçten gelen büyük bir sevgi seli uçmuş gitmiş.

İnsanların birbirleri ile iletişiminin kopması, toplum ilişkilerinin zayıflaması, sevgi saygının azalması gibi teknolojinin bize yaptığı en büyük faydasının yanında, en büyük zararlarından biri de kendisini böyle deşifre ediyor.

Gençlerin çoğu telefon başında kendinden geçmiş gibi etrafında olup bitenden habersiz. Adeta alkol bağımlısı gibi telefon bağımlısı olunmuş. Kutladıkları bayramlar bile telefon storesine gösteriş amaçlı. Modern olduklarını, günü yaşadıklarını bildirmek ve telefon paylaşımı için yaptıkları eylem. Ona da şükür, bahane de olsa bayramı hatırlayıp paylaşım yapabiliyorlar ve en iyi yaptıkları işte bu.
Gençliğin çoğu toplumdan uzak, olup biten her şeye karşı kayıtsızlar. Hayatları mekan paylaşımı ve boş işlerden ibaret. Topluma karşı bilinçli, etrafına faydası dokunan gençler çok az yetişiyor.
Çevresine hakim, sorumluluğunu bilen, vicdanlı merhamet sahibi nesillerimiz gittikçe azaldı.
Bayram törenlerine bile katılmayı unutmuş, kafelerde veya barlarda vakit öldüren boşlukta uçan gençler. Atatürk'ün Gençliğe Hitabesindeki sözlerini ilke edinen, O yolda yürüyen gençlerin sayısı düşüşte. Telefon paylaşımları yükselişte. Hayatı boşlayan, gelecek beklentisi olmayanların sayısı artışta. Yoksa biz aileler vatan, millet veya özgürlük duygularını aşılamayı mı kestik.
Para kazanmak için meslek seçen gençler. Mesleği sevdikleri, başarılı yararlı olmak için seçim düşünülmüyor. Seçilen yapılan her işin sonunda mutlaka kazanç olur. Herşey para için değil, İnsanlık için, sevdiklerin için olması gerektiği duygusu unutulmuş.

Geçmişini unutanın, geleceği de boştur. Kendisi de boşluk içindedir.
Geleceklerine umutla bakacakları coşkuyu vermek biz büyüklerine düşer.
- "Türküm, Doğruyum, Çalışkanım " diyerek boş yere ant içilmez. Uygulamak da gerekli bu ant içmeleri. Bu görev de bize düşer. Küçükten başlamalıyız çocuklarımızı "Türk " gibi yetiştirmeye. Türk gibi güçlü kuvvetli sözünün ne anlama geldiğini,sözünün eri , büyüklerine saygılı, küçüklerine sevgi dolu olmalarını aşılamalıyız.
Saygılar