Duygu Doğan
Türkiye Sigorta Basketbol Süper Ligi’nin 2022-2023 sezonundaki Bursalı baş antrenörü Sinan Çambel, Duygu Doğan ile yaptığı röportajda antrenörlüğe başladığı yıllardan spor okullarının ticarileşmesine, Bursa’nın basketboldaki eksiklerinden kulüplerin sezon değerlendirmesine kadar pek çok konuyu ele aldı.
Basketbol ya da antrenörlüğe başlarken sizin için tetikleyici unsur sizin için ne oldu?
Antrenörlüğe başlarken oyunculuk içimde ukde kalmıştı ve üniversiteye başlarken ilk zamanlar eğitim hayatımın yanında ek iş olarak bakıyordum. Başladığım günden beri bu işe karşı motivasyonumun çok yüksek olduğunu fark ettim. Altyapıdaki çocuklara bir şeyler aktarabilmek beni çok mutlu ediyordu. Kendi tecrübelerimi anlatmak, tavsiyeler vermek beni çok mutlu ve motive ediyordu. Daha sonra bu işe yatkınlığım olduğunu fark ettim ve biraz daha profesyonel olarak yapmayı, üst seviyelerde yapmayı kendime hedef koydum. Kendime olan özgüvenim hedeflerimi yükseltmemi sağladı.
Ülkede basketbol anlamında çok önemli kulüplerle birlikte çalıştığınız. Anadolu kulüpleri ve İstanbul kulüpler ile Bursa kulüplerinin farkı sizce nedir?
Bursa’da bir basketbol kültürü olduğunu söyleyebilirim. Hem altyapı hem üst seviyede profesyonel olarak bir birliktelik var. Altyapıdaki çocuklar üst seviyedeki profesyonel oyuncuları izleme ve takip etme şansı buluyorlar. Oradaki oyuncuları örnek alma model olarak görme şansı buluyorlar. Anadolu’da bu çok fazla yok. Bir kopukluk var altyapı ve profesyonel takım arasında. Çocukların oralarda oyuncular ve antrenörlerle çok fazla bir araya gelme şansı yok, daha çok amatör olarak yapılıyor. Çocuklara geleceğe yönelik bir hedef gösterilmiyor. Bu şehirlerde altyapıdan A takıma çıkan oyuncu sayısı da çok az. Bursa’daki takımlara baktığınız zaman altyapısı hazırlık a takım anlamında temel olarak organizasyon farkı var. Anadolu’da daha çok spor okulu anlayışıyla yapılıyor. Çocukların önüne bir hedef konulamıyor. İstanbul ve Bursa arasında çok fazla bir fark yok. Ama Anadolu takımları arasında çok fazla fark var.
Spor okullarının ticarileşmesi Bursa’da var mı yoksa diğer şehirlere özgü mü?
Bursa özelinde konuşursak nüfus çok fazla arttı. Artık daha fazla spor okulu var. Bizim zamanımızda kulüp çatısı altında çok az organizasyon vardı. Onlar zaten resmi maçlara katılmıyordu. Şimdi olay tamamen değişti, spor okulunda oynayıp aynı zamanda resmi maçlara da katılıyorlar. Spor okullarının üst seviye oyuncu yetiştirme gibi bir hedefleri yok, ticarethane tarzında yapılanma var. Ben bunu çok sağlıklı bulmuyorum ama bu da bir hizmet. Profesyonel takımı olan kulüpler bir şekilde o çocukları oralardan alıyor. Tabii ekonomik şartlar da devreye giriyor. Basketbol eğitimi vermenin bir maliyeti var. Spor okullarından daha cüzi miktarlara, en azından temel ihtiyaçları ailelerden talep edip bu şekilde daha profesyonel bir yaklaşımla basketbol eğitimi verebilirler. Anadolu da zaten spor okullarının sayısı çok az. Daha çok belediyeler bu işleri üstlenmiş durumdalar. Örneğin Konya’da Büyükşehir Belediyesi bu işi çok cüzi miktara yapıyor. Ancak bu organizasyonlar çok kalabalık sayılara yapılıyor ve basketbol eğitimi adına çok zayıf bir eğitim veriliyor. Bursa gibi yerlere yaklaşma gibi bir şansları yok. Maalesef ben çok taraftarı olmasam da basketbolun tanıtımı adına onlar da bir hizmet veriyorlar. Onlarsız da basketbol bu saatten sonra düşünülemez. Sonuçta birçok çocuk bu hizmetten yararlanıyor. Bu gibi yerlerde çocukları çıktıkları resmi maçlarda belki büyük kulüplerin onları görme şansı oluyordur. Ve oradan büyük takımlara transfer olup onlar da ilk büyük adımlarını atmış oluyorlar belki de.
Sizce Bursa’nın basketbol anlamında en büyük eksiği nedir?
Ben, dahil olduğum 89 jenerasyonundan biliyorum. Biz Oyak-Renault'ta küçük erkekler finali oynamıştık. Bizden önceki jenerasyonda 80-85-87 doğumlularda TOFAŞ aynı zamanda Mako gibi kulüpler birçok Türkiye derecesi yakalıyordu. Türkiye şampiyonluğunda final oynama başarısı uzun zamandır Bursa’da özellikle küçük erkek kategorisinde yok. Bursa’da o tarz derecelere genç erkeklerde, yıldız erkeklerde uzun zamandır gelinmediğini görüyoruz. Bu derecelerin Bursa’da yeniden kazanılması gerekiyor. Oralarda final maçlarını oynayan çocuklar daha sonra profesyonel olarak a takımlara geliyorlar. En büyük eksi bu bence. Bursa’da altyapıdaki çocukların biraz daha profesyonel, şehir dışı turnuvalara katılınması gerekiyor. İstanbul, İzmir, Bursa’da birçok takımın geldiği turnuvalar düzenlenebilir. Mini bir Türkiye şampiyonası tadında zaman zaman bu gibi organizasyonların olması gerekiyor ki Bursa’da oynayan çocukların sadece spor okullarındaki çocuklar maç yapmayıp biraz da İstanbul, İzmir, Bursa gibi profesyonel takımlarla oynayıp biraz daha ufkunu genişletsinler.
Bursaspor ve TOFAŞ’ı nasıl değerlendiriyorsunuz?
TOFAŞ bu sezona hiç beklemediği bir konumda başladı ve o şekilde devam etti. Fakat Orhun Ene’nin gelmesiyle birlikte takıma iki yabancı takviyesinin yapılmasının ardından beraber çok önemli bir çıkış elde ettiler. Tekrar o kazanan TOFAŞ kimliği elde edildi. Bence bu sezon play off’a katılmaları ve burada çeyrek final oynamaları bu sezon adına büyük bir başarı. Play off oynamaları, Avrupa kupalarında oynamaları, yukarılara oynayıp önemli dereceler elde etmeleri çok önemli. Bence hem şehrimiz hem de TOFAŞ’ın kendi bünyesindeki çocuklar adına, onların ufkunu ve motivasyonunu arttırmak adına önemli.
Bursaspor da sezona çok kuvvetli, fiziksel olarak yüksek seviyede başladılar. Ve bunun meyvelerini topladılar. Fakat biraz ikinci devrede, şubattan sonra form düşüklüğü yaşandı. EuroCup’ın bitmesiyle bir motivasyonsuzluk olabilir. Andrew Andrews takviyesi geldi. Fakat onlar adına da bu sezondaki hedefleri neydi tam olarak bilmiyorum ama yine de burada çeyrek finallerde play offlarda ilk tur oynama başarısı elde etmesi Bursa için önemli. İki takım da play offlara kalma başarısı elde etti. Elenseler de yine iyi bir mücadele gösterdiklerini düşünüyorum.
Daha önce Bursalı olup da TBSL’de baş antrenör olarak görev alan Erhan Toker ve Cengiz Karadağ’ı biliyoruz. Bu yıl Konyaspor ile birlikte bu kervana siz de katıldınız. Bursaspor ya da TOFAŞ ile çalışma gibi bir düşünceniz var mı?
Ben de çok isterim. Ancak şu an tecrübe ve yaş itibari ile TOFAŞ veya Bursaspor’da baş antrenörlük güzel bir hayal olur benim için. Daha sonraki dönemlerde o seviyeye ulaşabilirsem oralarda baş antrenörlük yapmak benim için çok değerli. Kolay bir şey değil. Oralarda şans elde etmeyi tabii ki de çok isterim.
Yeni sezon için öngörüleriniz nedir?
Yeni sezonda en önemli şey düşmenin kaldırılması konusu. Federasyon kanadında 18 takım ve 6 yabancı oyuncu tartışmaları var. Öncelikle bunun bir sonuçlandırılması gerekiyor. Ligde birçok antrenör hareketi görüyoruz. Galatasaray önümüzdeki sezon yen bir antrenörle devam edecek, Erdem Can’ın Anadolu Efes ile anlaştığı konuşuluyor, Manisa’dan Hakan Demir ayrıldı. Gaziantep ve Konya ligde kalacak mı? Önümüzdeki sezon bence renkli ve çekişmeli olacaktır. Bu sezon belli bir döneme kadar, ligin son 8-10 haftasına gelene kadar çok büyük rekabet olduğunu gördük. Neredeyse 10 takım düşme hattındaydı. Bence ligimiz 18 takım da kaldırabilir. Yine bu tarz bir rekabet olacaktır.
Sinan Çambel kimdir?
1989 İstanbul doğmuştur. İlkokul öğrenimi sırasında Bursa’ya yerleşen Sinan Çambel, 2000 yılında Oyak- Renault altyapısında basketbol oynamaya başladı. Daha sonra Uludağ Üniversitesi’ni kazanmasıyla beraber sporculuk hayatına son verdi ve 2007 yılında Nilüfer Belediyespor’da antrenörlüğe başladı. 2008’den 2011’e kadar Oyak-Ranault'da çalışırken aynı zamanda Uludağ Üniversitesi’nde Biyoloji bölümünde öğrenimini sürdüren Çambel, 2011’de Oyak- Renault'nun kapanmasıyla birlikte profesyonel olarak antrenötlüğe devam etme kararı verdi. Daha sonra 2011-2012 sezonunda Trabzonspor’a geçti. Burada Tolga Öngören ile birlikte bir yıl çalışan Çambel, daha sonra Gaziantep’in Süper Lig’e çıkması ile 3 yıl Gaziantep’te çalıştı. Orada ekibiyle beraber FIBA EuroCup yarı final başarısı elde etti. Gaziantep’te 3 yıllık serüveninin ardından Ahmet Kandemir’in isteği sonucu Yeşilgiresun Belediyespor’a transfer edildi. Gaziantep’ten ayrılıp Yeşilgiresun Belediyespor’a geçen ve orada da hem Ahmet Kandemir hem de Aleksandar Trifunovic ile çalışma şansı bulan Çambel, burada bir yıl çalışıp daha sonra takımdaki organizasyonun değişmesi ile beraber lige yeni çıkan BEST Balıkesir’e transfer oldu. Burada bir yıl Hakan Demir ile çalıştı. Takım başarısız bir sezonun ardından küme düştü. Daha sonra Ufuk Sarıca çalıştırdığı Beşiktaş Sompo’ya dahil olmasını istedi. Ekibe dahil olduktan sonra TBSL’de çeyrek finale çıkma başarısı elde edip kulüpten ekip olarak ayrıldılar. Bu dönemde Ufuk Sarıca ile birlikte Milli Takım’da çalışıyordu. 2019’da FIBA Dünya Kupası elemelerinde A Milli Takım ile mücadele edip Dünya Kupası’na katılma başarısı elde etti.
Engin Gençoğlu ile beraber ocak ayında Fethiye Belediyespor ile anlaştı. Sezon sonunda takımı TB2L’den TBL’ye çıkarma başarısı elde edip daha sonra Ufuk Sarıca’nın Karşıyaka ile anlaşmasıyla ekibiyle beraber Karşıyaka’ya geçti. Karşıyaka’da başarılı geçirdiği 2 sezonun ardından kulüp Türkiye play off’larında yarı final oynama başarısına ulaştı. Sonraki sezonda yarı final oynama başarısı elde edip FIBA Şampiyonlar Liginde final oynadılar.
2021-2022 sezonunun ortasında Engin Gençoğlu’nun Konyaspor’a daveti üzerine Konyaspor’a katıldı. Konyaspor’da sezon ortasında aldıkları takımı TBL’den Süper Lig’e çıkarma başarısı elde ettiler. Geçtiğimiz sezon Konyaspor’da baş antrenör olma şansını yakaladı. 9 maçta 2 galibiyetle oradaki görevimi tamamladı.
