Demokrasi Gazisi Üzeyir Civan’ın tedavisinin sürdüğü EMSEY Hospıtal Genel Müdür Yardımcısı Uzm.Dr. Göksel Bahadır, gazilere ve şehit yakınlarına ücretsiz psikolojik tedavi, psikoterapi, Psikiyatri Uzmanları tarafından gerekirse ilaç tedavisi vereceklerini söyledi. Paralel Devlet Yapılanması’nın (PYD) darbe girişimine karşı koymak için sokağa çıkan kahramanlardan biri de darbeci askerlerin açtığı ateş sonucu bir kolunu kaybeden Üzeyir Civan oldu. Geçmiş yıllarda darbelerde ülkenin neler kaybettiğini çok iyi bildiğini söyleyen Üzeyir Civan, 15 Temmuz gecesi darbe girişimi haberini alır almaz bütün yakınlarını ve ailesini de yanına alarak işgal altındaki Sabiha Gökçen Havaalanına koştu. Elleri havadayken vuruldu Havaalanını işgal eden darbeci askerlere karşı direnirken yaşadıklarını anlatan Civan, "Yollara barikatlar kurulmuş her taraftan silah sesleri geliyordu. Bir grup halk toplanmış tepkilerini gösteriyorlardı. Ben de yüksek bir yere çıktım ve 'Asker, polis kardeştir' gibi sloganlar attırdım. Sonra 'Yukardan aşağıya in vurulursun' diye beni uyaranların sesini duydum. Aşağı indim sonra bir gencin telaşlı şekilde bize doğru koştuğunu gördüm. Belli ki çatışmalardan kaçıyordu. Ben de bu sefer kendimi kalabalığın en önünde yürürken buldum. En önde yürürken bir grup askerin yerde mevzide yattıklarını gördüm. Onlara sözlü tepki göstererek iki elimi havaya kaldırmış vaziyette üzerlerine yürüdüm. Bu arada elektrik çarpmış gibi bir şey hissettim. Yere eğildim. Bir baktım ki sağ elimde bir sızı var. Herhalde dedim bir şarapnel falan geldi parmağıma. Sonra sol elimle sağ elimi bakmak istediğimde ise sol kolumda bir ağırlık vardı. Dönüp koluma baktım kanıyordu. Bu arada 'Yaralı var, yaralı var' diye sesler duydum." dedi. Çatışma ortamında kurtarılmayı bekledi Yaralandıktan sonra çatışma ortamında hastaneye gitmenin de zor olduğunu anlatan Civan, "Yanıma gelenler oldu. Beni hastaneye götürmek istiyorlardı ama çatışma ortamında bu mümkün değildi. Hiçbir araç yanıma yaklaşamıyordu. Sonra bir motor geldi ancak kollarımın durumu nedeniyle tutunamadığımdan götürülemedim. Sonra ben yeniden ayağa kalkarak yaklaşık 500 metre kadar yürüyerek çatışma ortamından uzaklaştım ve bir araçla Emsey Hastanesine getirilmişim." ifadelerini kaydetti. Uyandığında kolunu değil, ülkesini sordu Hastanede kendine geldiğinde darbe girişiminin nasıl sonuçlandığını öğrenmek isteyen Civan, "Kaldırıldığım Emsey Hospıtal’de yanımda bir yakınım bulunuyordu. Ona 'ne oldu?' diye sordum. O da benim durumumu anlatmaya kalkınca onu değil, ülkenin durumu ne oldu diye sordum. Darbenin püskürtüldüğünü söylediğinde ise çok mutlu oldum. Ülke selametteyse benim bir kolum gitmiş ne önemi var." dedi. Hastanede kendisi ve başka yaralılar için ortaya konulan fedakarlığı da anlatan Civan, "Hastanede kontrollerim hala devam ediyor. Gerek hastane sürecinde gerekse kontrollerim sürecinde büyük ilgi ve alaka gösterdiler. Gerek benim gerekse gördüğüm diğer yaralılar için gösterilen tedavi süreci eksiksiz ve kusursuz yerine getiriliyordu. Bunun için hastanenin hizmetlisinden, başhekimine kadar bütün personele teşekkür ediyorum." diye konuştu. Fedakar eş, anlamlı sözler O gece Demokrasi Gazisi olan eşiyle birlikte olan Hülya Civan ise, "Eşimin önceden iki kolu vardı şimdi benimle birlikte üç kolu var. Hiç önemli değil. Önemli olan ülkemizdi. O gece ben de yaralanabilirdim." dedi. Doktorların zor anları Darbe girişimi gecesi sağlık camiası olarak yaşadıklarını anlatan Demokrasi Gazisi Üzeyir Civan’ın doktoru ve Emsey Hospıtal Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı Doç. Dr. Atilla Polat şunları söyledi: "Darbe kalkışması haberini alır almaz ben de ailecek sokağa çıkanlardan biriydim. Ancak gelen haberler üzerine acilen hastaneye koştum. İlk müdahale ettiğim hastalarımdan biri Üzeyir Civan oldu. Özellikle sol kolu kurtarılmayacak kadar açılan silahlı ateş sonucu parçalanmıştı sadece cildi tutuyordu. Sağ elinin ise yine ateşli silah sonucu orta parmağı yaralanmıştı. Yanında yakınlarından kimse yoktu. Herkes yaralısını bırakıp yine olay yerlerine koşuyordu. Yani yaralılar bizlere emanetti. Biz de yapabileceğimiz her şeyi yapmaya çalışıyorduk. Üzeyir Civan için de yapabileceğimiz her şeyi yaptık. Ama bir kolunu kaybetti. Sonra yaralılar ard arda gelmeye başladı. Yaşamını kaybedenler de oldu, sağlığına kavuşup taburcu olanlar da. Herkes için kabus dolu uzun bir gece oldu."