Roberta SalmiI, Monica Szczupider ve Jodi Carrigan adlı üç araştırmacı, bulgularını açıklayan bir makale yazdılar ve bunu PLOS ONE’da yayımladılar.
İnsanlar, başkalarına bildirmek istedikleri bir şeyi iletmek için yeni bir ses veya hatta bir kelime bulma yetenekleriyle tanınırlar. Şimdiye kadar bunu yapabilen başka sadece birkaç hayvan gözlemlendi. Mevcut liste oldukça kısa: ikisi de hayvanat bahçelerinde yaşayan orangutanlar ve şempanzeler. Bu yeni çalışmada araştırmacılar listeye gorilleri ekleyebileceğimizi buldu.
Araştırmacılar, Atlanta Hayvanat Bahçesi’ndeki gorillerin bakıcılarına yönelik benzersiz sesler çıkardıklarına dair anekdot raporlarını duyduktan sonra çalışmalarına başladılar. Raporlar, gorillerin birbirleriyle veya çevrelerindeki diğer hayvanlarla iletişim kurarken bu sesleri kullanmadığını belirtiyor.
Goriller tarafından yapılan seslerin karmaşık sesli öğrenme olarak nitelendirilip nitelendirilmediğini öğrenmek için araştırmacılar basit bir deney yaptılar.
Araştırmacılar, sekiz farklı gorilin üç farklı senaryodaki durumlarını izlediler. Birinde, yakınlarda yiyeceksiz bir hayvan bakıcısı vardı. Bir diğerinde sadece yemek vardı. Üçüncüsünde, yakınlarda bir bakıcı vardı ve biraz yiyecek tutuyordu.
Araştırmacılar, gorillerin yalnızca yiyecek tutan bir insan varken “snough (İngilizce’de hapşırma ve öksürme anlamına gelen kelimelerin birleşimi)” olarak adlandırılan sesi çıkardıklarını buldular. Anlamının “öhöm öhöm” ile benzer olduğunu öne sürüyorlar. Amaç dikkat çekmek ve mümkünse yiyecek ödülü kazanmak.
Araştırmacılar, diğer hayvanat bahçelerinde benzer sesler çıkaran gorillerin anekdotsal kanıtlarının da bulunduğunu belirtiyorlar. Gorillerin bu çağrı biçimini bağımsız olarak mı geliştirdikleri yoksa diğer hayvanat bahçelerinden gelen hayvanlardan mı öğrendikleri bilinmiyor.
Araştırmacılar, bu çağrının, gorillerin istenen bir amaca ulaşmak için yeni sesler ürettiğinin kanıtı olduğunu öne sürüyorlar.(Arkeofili)
