Hawking radyasyonu, bir kara deliğin sınırında oluşan hipotetik parçacıkları tarif eder. Bu radyasyon, kara deliklerin sıcaklıklarının kütleleriyle ters orantılı olduğunu söyler. Başka şekilde ifade edecek olursak, bir kara delik ne kadar küçükse, o kadar sıcak parlayacaktır.
Bugüne kadar hiç direkt olarak gözlemlenmemiş olmasına rağmen Hawking radyasyonu, Genel Görelilik Teorisi ve kuantum mekaniğinin birleşik modelleri tarafından desteklenen bir tahmindir. Bu radyasyona "Hawking Radyasyonu" denme nedeni, 1974'te büyük fizikçi Stephen Hawking’in "Black hole explosions?" ("Kara Delik Patlamaları?") başlıklı makalesinde, bu tür bir radyasyonun var olup olamayacağını sorgulayan ilk isim olmasıdır.[1]