İnsanın kurduğu her yapıda olabileceği gibi evlilikte de düzeltilmesi gereken yönlerin olabileceğini belirten Gürtaş, “Farklı ortamlarda yetişmiş, değişik kişiliklere sahip iki ayrı insanın, uzun yıllar boyunca hep uyumlu olmaları fazla iyimser bir beklentidir. Çiftler bu uyumu sağlayamadıklarında bazen meseleler çözümsüz kalabilmektedir. Bu durumda eşlerin birlikteliklerini sona erdirme kararı alarak boşanmaları söz konusu olabilir” diye konuştu. Çatışmalı aile ortamında çocukların huzuru bozuluyor Boşanma sürecinde bazı çiftlerin, çocukların büyüyüp kendi bağımsızlıklarını kazanana kadar evliliklerini sürdürmeye çalışabildiğini hatırlatan Psikolog Gürtaş, “Araştırma sonuçlarısadece çocukların iyiliği için bir arada kalmanın çok nadir işe yaradığını göstermiştir. Ayrıca yine aynı araştırmada evinde sürekli kavga olan, çeşitli anlaşmazlıklara şahit olup çatışmalı bir ortamda yaşayan çocukların, boşanmış aile çocuklarından daha uyumsuz olduklarını ortaya koymaktadır” dedi. Ayrıldıktan sonra ebeveynlerin, birbirleri hakkında suçlayıcı ve eleştirici konuşmaması gerektiğinin altını çizen Klinik Psikolog Nilay Gürtaş, aksi halde bu durumun çocuğun diğer ebeveynine karşı güvenini yitirmesine sebep olabileceğine hatırlattı. Gürtaş şöyle devam etti: “Meselâ evden baba ayrılırsa anne bu ayrılığı telâfi etmek için çocuğuna aşırı hoşgörülü davranmamalıdır. Bu durum çocukta değişik davranış problemlerinin gelişmesine zemin hazırlayabilir. Bu sebeple denge iyi korunmalı, buna benzer sınır problemleri yaşatılmamalıdır. Ailenin hayatında neler değişeceği konusunda detaylar çocuklara iyi anlatılmalıdır. Nerede ve kiminle yaşayacağı, diğer ebeveyni ne zaman ve hangi aralıklarla göreceği, okul değişimi olacaksa bunun bilgisi verilmelidir. Çocuğun aklında oluşacak belirsizlikler giderilmeli süreçle ilgili çocukta güven duygusu oluşturulmalıdır.Boşanmanın, çocuğun hatalarından kaynaklanmadığı, tamamen anne ile babanın beraberliklerini başarılı bir şekilde sürdüremediklerinden kaynaklandığı anlatılmalı ve anlamaları sağlanmalıdır. Çünkü çocuklar bu ayrılık sürecini kendi suçları olduğunu atfederler bu yüzden de depresif duygu-durum, öfke gibi olumsuz davranışlar gösterebilirler. Boşanma süreci çocuklar kadar eşler için de zorlu bir süreçtir. Ebeveynler bunu unutmamalıdır. Bu süreçte öfke, yalnızlık duygusu, depresyon, kaygı gibi psikolojik sıkıntılar ortaya çıkabilir, bunlar doğaldır, gerekirse profesyonel yardım almaktan çekinmemek gerekir. Çünkü çocuk için ağlayan bir anne durumun kötü olduğunun, çaba sarf eden ve neşeli görünen bir anne ise herşeyin yolunda gittiği intibâını verir.”