
GÖKÇE ÇALIŞCİ
Tarihimizin kökleri modern çağa direnmeye devam ediyor. Ne yazık ki yardımseverlik, dayanışma, ihtiyacı olanlara el uzatma, kibarlık gibi erdemler barındıran çoğu geleneğimizi kaybettik. Bugün eskinin nezaketini ve bizi biz yapan eski adetlerimizi hatırlama günü. Gelin hep birlikte tarihimize bir göz atalım...
ZİMEM DEFTERİ
Çok uzak değil bundan 10 yıl öncesine kadar, Ramazan günlerinde zenginler bakkal, manav gibi dükkânlara giderek veresiyelerin yazılı olduğu zimem defterinden borçlu olanların borcunu silerlerdi. Defterden rastgele bir sayfa koparılır ve “Silin borçlarını, Allah kabul etsin” diye hayır işlerlerdi.
MUMDA YATAN ZARAFET
TANRI MİSAFİRİ
‘Tanrı misafiri’ kavramı günümüzde istenmeyen misafire evrildi. Eskiden karnı aç olanlar kapıdan geri çevrilmezdi. Özellikle Ramazan ayında maddi durumu iyi olanların iftar vakti evlerinin kapısını açık bıraktığı ve açların çekinmeden girip sofraya oturdukları bilinir.
KAPI TOKMAĞI
Osmanlı’da kapılarda iki adet tokmak vardı. Erkek misafirler kalın, kadınlar ise ince ses çıkaran tokmağı kullanırlardı. Böylelikle ev halkı da kapıdaki misafir hakkında bilgi sahibi olur, ve ona göre kapıyı açardı.
BALKONA BIRAKILAN ÇİÇEKLER
Eskiden evlerde hasta varsa balkonlara sarı lale bırakılırdı. Geçenler evde hasta olduğunu bildiği için ona göre hareket eder. Sokağın gürültüsü bir çiçek sayesinde susardı. Şimdi kim öle kim kala kimin umurunda!
EN GÜZEL HEDİYEM SENSİN
Şimdi ne kadar ayıcık, çikolata alsak bile eski zamanlarda verilen hediyenin yerini ve anlamını dolduramaz. Erkekler kadınlara ayna alırdı. Çünkü ayna hediye etmek, kibar bir şekilde “Sana senden daha güzel verilebilecek bir hediye yok” demekti.
TANELERDE YATAN MESAJ
GİDENİ UĞURLAMAK
Bu gelenek bazı yerlerde hale devam ediyor. Su kültürümüzde bereket olarak kabul edilir. Giden kişinin arkasından su gibi çabuk dön, ak geri gel, ak çabuk, kazasız belasız git” demek için su dökülür
Halen yapılan bir diğer hareket ise su içerken insan akli başından kaçabilir diye kafa elle tutulurmuş. Bir yere girerken sol ayakla girilmezmiş. Çünkü sol ayağın uğursuzluk getirdiğine inanılırmış. Bu yüzden ilk adım sağ adımla yapılırmış.
Diğer gelenekler ise şöyle;