Lafa gelince Timsah aşkından bahsedince mangalda kül bırakmıyoruz.
Bu sözüm özellikle aidatını ödemeyen üyelere...
Niye mi kızıyorum bu insanlara, onlar mı kulübü bu hale getirdi?
Onlar belki getirmediler ama bu hale gelmelerinde büyük etkileri var...
Lafı dolandırmayayım iyicene...
Sosyal medyaya düşen bir haber çok canımı acıttı bir Bursaspor sevdalısı olarak.
Aidatını ödemediği için üyeliği düşürülen 400 ve
2020 aidatlarını yatırmamış durumda olan 500 toplam 900 üyenin vahim durumunu anlatıyordu.
İçimden bir ses bu topluluk gerçek bir Bursaspor taraftarı olsaydı, sevgili yeşil beyaza olaydı, hani o hiç dilden düşmeyen armaya olaydı, daha uzar gider bu şarkılara konu olan aşk ama hiç de öyle değilmiş demek ki!..
Bence onların yaptığı vurana bir tekme atmak gibi bir şey.
Bu 900 kişi aidatlarına sahip çıksaydı 300.000 bin lira gibi bir para bir yaraya merhem olurdu en azından...
Ben yönetim olsam şöyle karar alırım:
Bu kişilerin 1. ligde maç izlemesine izin veririm ama inşallah Süper Lig'e çıktığımızda stada sokmam...
Benim kötü günümde yanımda olmayan iyi günümde hiç yanımda olmasın...
***
Bugün gazetemizin sür manşetindeki başlıkta içimi yaktı.. "Yakında miniklerle sahaya çıkacağız"
Minikler de bizim evladımız, hiç sıkıntı yok...
Yeter ki Timsah ruhu sahada olsun...
Gönül ister ki profesyonel abileri sahanın tozunu atarken şampiyonluk mücadelesi yaparken onlar hazır kıta tetikte sıralarını beklesinler ama kısmet...
Erken olgunluk yaşıyor çocuklarımız, onlara bu olgunluğu sıkıntısız şekilde atmalarına artık bir yardımcı olacağız...
