Bu haftaki pazar hikâyemiz Kosova’da yaşanmış gerçek bir hikâyesini aktaracağım.

Bu korkusuz efsane kahraman lider Adem Şaban Yaşari. Oradaki yazılış şekli ise Adem Jashari.

Kosova bağımsızlığının kazanılmasındaki efsanevi komutanlardan olan Adem Jashari, Kasım 28 Kasım 1955 tarihinde Kosova’da savaşın en çetin geçtiği Prekaz köyünde doğdu.

Hayatı boyunca Kosova için çalıştı ve büyük mücadeleler verdi. Kosova Kurtuluş Ordusu’nun baş mimarlarındandı.

Kosova’nın onurunu, bağımsızlığını savunan aynı zamanda direncin kahramanıydı. Sırp güçlerinin de özellikle bu direnci kırmak için mücadele eden kişiydi.

5 Mart 1998’i gösterdiğinde, Sırp askerleri bu mücadeleyi Adem Jashari’nin köyünü yakıp, yıkmakla başarabileceklerini düşünüyordu.

Daha öncede defalarca başarısız olan Sırplar bu defa şeytanın aklına gelmeyecek bir plan yaptılar.

Daha öncede çok badireler atlatmıştı, Sırplar tarafından gıyabi tutuklama kararı çıkarıldı daha sonra görüldüğü yerde ölüm emri çıkarmışlardı. Ancak o hiç yılmadı, korkmadı hep ülkesi için mücadele etti.

Mübarek Ramazan ayında ve üstelik sahur vaktinde.

Ve Sırplar 4 bin askeri kuvvetiyle Prekaz köyüne gelip evinin etrafında pusu kurdular.

Evde hanımı, çocukları, akrabaları, sevenleri top yekûn direnişte oldular. Ailesinde 13 yaşındaki oğlu dahi silahlı direnişe katıldı.

Belli ki artık bitirmek istiyorlardı haince kurdukları pusu ile... Ağır silahlarla evlerin etrafı kuşatılmıştı.

Sırp kuvvetleri ilk önce Jashari’nin teslim olmasını istedi ve iki saat süre verdi. Süre geçtikten sonra saldırı başladı Bu saldırıda Jashari’nin ailesinin olduğu ev yoğun ateş altına tutuldu.

Daha öncede gidip yerinde vahşetin izlerini dinlemiş ve görmüştüm.

Olay yerinden birkaç kilometre uzakta bulunan bir UÇK birliği müdahale etmeye karar vermişti. Adem Jashari ile bu birliğin arasında telsizde geçen konuşmalar;

UÇK askerleri: ”Komutanımız! Dinliyor musunuz?”

Adem Jashari: “Evet, sizi dinliyorum.”

UÇK Askerleri: “Direnin Komutan, direnin! Yardıma gelmeye hazırız. Bekleyin Komutan!”

Adem Jashari:“Hayır. Kesinlikle olmaz. Sayıları çok, her türlü ağır silahları var. Ben son mermime kadar savaşacağım. Siz olduğunuz yerde durun!”

UÇK askerleri: “Ama… Komutan…”

Adem Jashari: “Olmaz dedim size. Olduğunuz yerde durun! Çoğalın! Savaşın! Şimdi buraya gelirseniz hepiniz öleceksiniz. Bunun anlamı yok. Böyle olursa savaşımızı kim sürdürecek?”

UÇK askerleri: “Ama…Komutan …siz…!

Adem Jashari: “Korkmayın! Bu Adem’in ölümü değildir; ölüm anlıktır. Bu Adem’in yaşamaya başladığı andır!” der ve telsizi kapatır.

Adem Shaban Jashari, ailesi ve misafirleriyle birlikte o esnada evinde 54 kişidir. 72 saat boyunca Sırplara karşı öyle direnirler ki Prekaz’da bir kahramanlık destanı yazılır. 7 Mart 1998’de Sırplar artık Adem’in evinden silah sesi duymazlar. Öldüğünden emin olmak için evine girerler ve Adem Jashari’nin şehit olduğunu görürler. Sadece Adem Jashari’nin bir küçük çocuğu gizlenerek kurtulmuştur.

Adem Shaban Jashari’nin kabri, şehit edildiği evin hemen karşısındadır. Bugün o ev hala ayaktadır ve müze olarak kullanılmakta.  Duvarların her yerinde mermi izleri hala durmakta.

“Korkmayın! Bugün benim öleceğim gün değil bugün benim doğacağım gündür!” diyen koca yürekli bir kahraman...

Allah(c.c.) onlardan razı olsun.

Bu vesile ile tüm kahraman şehitlerimizi ve gazilerimizi rahmet ve dua ile anıyoruz.

Gönül coğrafyamızın bir parçası olan Kosova’dan sizlere sevgi ve saygı dolu selamlar…