Sevgiyi aşkı bir güne sığdırmak ne kadar saçma!
Sevmenin günü, yılı, yaşı, konumu, yeri, zamanı mı olurmuş!
Her gün, her zaman, her şartta sevmeli değil mi?
Mesele; çok sevmekte değil, güzel sevmeli!
Kırmadan, dökmeden, yıpratmadan, tüketmeden!
Değil mi, aziz ve azizeler!? 
Benden de güzel sevmelere gelsin bu sözler...

Sözüm sanadır YÜREĞİM... 
Aşk bazen yalnızlık hatta bazen kimsesizliktir.
Bazen ağlamaklı bir sığınak 
belkide kendinden kaçmaktır Aşk. 
Sadece verilmiş bir söz değildi,
yola yürekle çıkmak ve dönmemekti. 
Kar, dolu, yağmur da yağsa, fırtına boran da kopsa, yola devam etmektir. 
Bazen aç kalmak, bazen açlığı sevgiyle bastırmak ama en çokta acı çekmekti Aşk.
Sevip kavuşamamaktı, kavuşup kavga etmekti,
kan kusup kızılcık şerbeti içtim demekti Aşk.
Görmeden, dokunmadan için kanaya kanaya sevmek,
onunda seni düşündüğünü hissetmekti Aşk. 
Belki vatandı, belki topraktı ama en çokta uğruna ölünecek kadar yaşamı sevgili için istemekti Aşk.
Aşk umutların yeşerdiği anda kaybetmek ve kaybedilenin peşinden koşmaktı.
Ah be yüreğim sen kavuşmaya ''AŞK'' mı diyorsun? 
Öyleyse sevmiyorsun! 
Ne demişti üstad Ahmede xani
- Kimi canı için ister cananı
- Kimi de MEM gibi cananı için verir CANI
Aşk budur be yoldaşım.
Seni seviyorum... 
Gidemediğim, Gelemediğim, Saramadığım..!