Hocalar anlata anlata...
Bizler yaza yaza bitiremedik...
Cuma namazı özel bir namazdır... Gülük namazlardan bazı farklılıkları vardır...
Müslüman'ın haftalık bayramıdır.
Lütfen bu bayramı rezil etmeyelim diye...
Ama nato kafa nato mermer...
Anlam kıtlığı olan o kadar cahil cühela var ki...
Garibim çobanlarımıza cahil yakıştırması yapanların Allah belasını versin...
Cahillik, Cuma günleri hutbenin farz olduğunu bilmeyip telefonu ile bıdır vıdır oynayandır...
Gelme kardeşim telefonunla işin varsa gelme...
Allah ile benim arama girme, o akıllı gözüken ama ancak senden akıllı olan telefonunla...
Çamlıca Mahallesi'ndeki camiye dün gelen (keşke gelmez olaydın) toparlak çocuk...
Hoca hutbeye çıkmış, Mehmetçik'ten bahsediyor, ecdadının kahramanlıklarını anlatıyor ama sen nasıl bir moloztaş isen, anadan babadan zerre gram bir terbiye almamış isen habire telefonunla oynuyorsun...
Gelme lan moloz...
Gelme benim namazımı bozacak harekette bulunuyorsan gelme...
Çok merak eder oldum...
Allah ile arana bu mübarek saatte ne soktun da Allah'ın emrinin önüne geçti...
Ne mıçıyorlardı da Cuma saati senin telefonundan bakıp bakıp yazıp yazıp durdun...
Yoksa, hoca hutbe verirken sen Allah'a mektup mu yazıyordun...
Herkesin cennetteki köşkünü istemem bana ayrı bir yer mi ver diyordun...
Bu kadar molozsun kardeşim...
Senin ağzını burnunu kırmamak için kendimi zor tuttum...
Çünkü selam bile verilmeyecek olan hutbe sırasında benim senin ağzını burnunu kırmam bana yakışmazdı...
Ama unuttum dışarıda seni yakalamayı...
İnan çok kötü olacaktı...
Bana sakın sen kimsin böyle konuşuyorsun demesin kimse...
Benim Allah'ın evinde huzurumu bozanın suratını dağıtmak da benim görevim...
***
Cuma'dan sonra yemek için bir lokantaya uğradık arkadaşlarla...
Elbirlik Lokantası... Gazetemizin anlaşmalı aşevi...
Sanki Allah bugün beni sabır sınavından geçiriyor. Yemeğimizi aldık oturduk masamıza...
Arka taraftan takara tikiri, kahkahalar gırla gidiyor...
Tut diyorum kendi kendime kendimi tut, bulaşma ama en sonunda gençliklerine verdim cahilliklerine verdim ama içlerinde masadan kalkan bir kızımıza şu ricada bulundum:
"Arkadaşlarına söyler misin, böyle toplu yerlerde kahkahalarla gülmesinler... Okulda her şey öğretilmiyor anladım ama anne babalarından da bir şey öğrenmemişler."
Tabii ki abi söylerim dedi ve gitti genç kızımız...
İnşallah söylemiştir...
