Ezgi Özdaş
Uzay… Sonsuz bilinmezliğin ihtişamıyla etrafımızda dönüp duran evreni aramak için gözlerimizi çok uzun zaman önce uzaya diktik. Görebildiğimiz evrenin sınırlarına ulaştığımızda ise imdadımıza uzay araçları ve araştırma mekanizmaları yetişti. Özellikle Dünya Savaşı’nın etkisiyle ABD ve Sovyetler Birliği arasındaki uzay savaşı, çağımızın teknolojisine ulaşmamızda itici bir güç oldu. Gökyüzünde en çok dikkat çeken gezegenlerden biri olan Venüs ile aramızdaki perde ise 1967 yılında Sovyetler Birliği tarafından fırlatılan Venera 4 aracı sayesinde kalktı. 56 yıl önce bugün Venüs gezegenine ulaşan Venera 4 uzay aracı ilklerin aracı olarak tarihe geçti. Dünya dışında bir gezegenin atmosferini inceleyen ve gezegenler arası yayın yapan ilk araç olarak uzay tarihimizin sayfalarında yerini alan Venera 4, birçok denemenin sonrasında başarıya ulaşan ilk uzay aracı oldu. Bu uzay aracı 4 metre genişliğe ve 2.5 metrekare yüzeye sahip güneş panelleri sayesinde enerji sağlayabilen, manyetometre, iyon dedektörü, ultraviyole spektrometresi ve radyo anteni gibi birçok son teknoloji cihazla donatılarak 383 kilogram ağırlığında bir atmosfer sondasıyla birlikte Venüs’e inmeyi başarabildi. 12 Haziran 1967 yılındafırlatılan bu uzay aracı, kendinden önce fırlatılan 11 Sovyetler Birliği ve 2 ABD olmak üzere 13 başarısız uzay aracının ardından Venüs’ün basıncı aşırı düzeylerde yüksek atmosferine karşı galip gelerek başarıya ulaştı. Venera 4 sayesinde bilim insanları birçok kritik bilgiye ulaşabildi. Venüs atmosferinde karbondioksit ve azot olduğu, yüzde 1 oranında oksijen ve su buharı barındırdığı, gezegenin zayıf bir manyetik alanı bulunduğu gibi kritik önem taşıyan bu bilgiler uzay yolunda insanlığın yoluna ışık oldu.
